Κυριακή 22 Απριλίου 2012

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ


 Όσο πλησιάζει ο χρόνος των εκλογών οι κυρίαρχες πολίτικες δυνάμεις σε συνεργασία με το σύνολο των μηχανισμών εξουσίας που έχουν δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια θα αποπειραθούν να θέσουν εκβιαστικά διλήμματα στους ψηφοφόρους ώστε να τους αποπροσανατολίσουν από το πραγματικό διακύβευμα  αυτών των εκλογών. Έτσι ώστε να μπορέσουν να πετύχουν έναν εκλογικό συσχετισμό δυνάμεων που θα τους επιτρέψει όχι μόνο να συνεχίσουν τις ίδιες πολιτικές επίθεσης, στα εισοδήματα και τα εργασιακά δικαιώματα , αλλά και να μετασχηματίσουν συνολικά την κοινωνική δομή. Γιατί ο πραγματικός στόχος των μνημονικών πολιτικών δεν είναι η επίλυση της κρίσης χρέους που δημιουργήθηκε εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης. Πραγματικός στόχος είναι ο συνολικός μετασχηματισμός του κοινωνικού και παραγωγικού μοντέλου της χώρας. Ένας μετασχηματισμός που όχί απλά θα διασφαλίσει την λογιστική κερδοφορία των τραπεζών , των πολυεθνικών και των μεγάλων Ελληνικών επιχειρήσεων, αλλά που πάνω από όλα θα δημιουργήσει ένα σύμπλεγμα εργασιακών και κοινωνικών σχέσεων γενικότερα που θα επιτρέψει στο κεφάλαιο την πλήρη ιδεολογική, πολιτική και οικονομική κυριαρχία.
 Στόχος είναι η δημιουργία μιας νέας δημοκρατίας όχι απλά ολιγαρχικής αλλά πλήρως υποταγμένης στην καθοδήγηση οργανισμών και μηχανισμών που μοναδικό στόχο έχουν την διαρκή και ανεμπόδιστη  αναδιάρθρωση του κεφαλαίου και την εξασφάλιση   των σχέσεων εξουσίας. Χωρίς υπερβολή θα μπορούσε να πούμε ότι στόχος είναι ένας νέος μεσαίωνας υπό τον μανδύα μιας ψευδοδημοκρατίας . στα πλαίσια αυτού του νέου μεσαίωνα την θέση της εκκλησίας και των καρδιναλίων θα αναλάβουν οι αγορές και οι τεχνοκράτες που θα αναπαράγουν την  εξουσία που θα παραμένει στα χέρια των μεγάλων FUNDS που στην πραγματικότητα ελέγχουν την πλειοψηφία των εμπορευμάτων σήμερα. Η Ελλάδα , η Πορτογαλία και η Ισπανία είναι οι πρώτοι κρίκοι της αλυσίδας που ετοιμάζεται να δέσει τους λαούς της Ευρώπης.
 Από την πλευρά τους λοιπόν οι πολιτικές του μνημονίου αποτελούν μονόδρομο. Επιστρέφοντας στην στάση μας σε αυτές τις εκλογές πρέπει να βάλουμε πρώτα το πραγματικό ερώτημα. Με ποιους και για ποιό μέλλον. Αρκεί το του δίλημμα μνημόνιο ή όχι μνημόνιο; Είναι όλες οι αντιμνημονιακές δυνάμεις  ίδιες; Δίνουν πραγματικά την δυνατότητα της μελλοντικής συντριβής των αντιδραστικών δυνάμεων που κυριαρχούν σήμερα; Μπορούν τα κόμματα που δημιουργήθηκαν από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ να ανοίξουν νέους δρόμους ή απλά θα προσπαθήσουν να συντηρήσουν ένα πρόσφατο βολικό για κάποιους παρελθόν το οποίο θα συντριβεί στην επόμενη επίθεση των μητρικών κωμάτων; Μπορεί ο Εθνικοσοσιαλισμός της Χρυσής Αυγής να δώσει πραγματικά μια άλλη προοπτική; Μια ιδεολογία που εκτός των φρικιαστικών της εγκλημάτων απέναντι στην ανθρωπότητα , βρήκε πάντα και παντού σύμμαχο το εθνικό κεφάλαιο και αποτέλεσε των καλύτερο υπηρέτη του ενάντια στους εργαζόμενους υπερασπιζόμενη τα κέρδη του;
Κατά την γνώμη μου η απάντηση σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα είναι όχι. Αν λοιπόν υπάρχει μια δύναμη την οποία μπορεί να επιλέξει κάποιος σήμερα είναι η Αριστερά. Όχι ίσως για αυτό που εκφράζεται σήμερα με τον κατακερματισμό της , άλλα για της πραγματικές δυνατότητες που δίνει η ιδεολογία της. Μια ιδεολογία που στον πυρήνα  της έχει έναν νέο παραγωγικό και κοινωνικό μοντέλο. Όχι αυτό που έζησαν στην χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού. Με στοιχεία ίσως αλλά σίγουρα όχι αυτό. Ένα νέο μοντέλο πραγματικής δημοκρατίας, ισότητας και ισορροπίας με την φύση. Μπορεί σήμερα να μην φαίνεται με τον ποιο καθαρό τρόπο ποια από τις υπαρκτές πολιτικές δυνάμεις θα μπορέσει να υπηρετήσει έναν τέτοιο στόχο γιατί ίσως να μην έχει δημιουργηθεί κιόλας. Σίγουρα όμως η εκλογική και πολιτική υποστήριξη δυνάμεων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ το ΚΚΕ αλλά και των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς μπορεί να ανοίξει δρόμους για το μέλλον όλων μας , των παιδιών μας και των  εγγονιών μας.
 Οι εκλογές αυτές είναι μια ακόμα μάχη στην διαδρομή της ιστορίας , το πόσο σημαντική θα είναι για το μέλλων θα εξαρτηθεί από την στάση όλων μας. Ας δώσουμε λοιπόν ένα γερό χτύπημα στις δυνάμεις της συντήρησης ακόμα και αν  δεν είμαστε σίγουροι για της δυνατότητες της αριστεράς του σήμερα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου