ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

 Πάντα πίστευα ότι ένα θέμα το οποίο δεν μπορείς να αποφύγεις να συζητήσεις όσο και αν προσπαθήσεις αυτό είναι το θέμα της σχέσης της αριστερά με την βία. Μάλιστα όσο περισσότερο καθυστερείς να ανοίξεις μόνος σου την συζήτηση τόσο αυτή θα έρχεται όλο και πιο επιβλητικά στο προσκήνιο. Όσο και αν προσπαθείς να κρυφτείς πίσω από πασιφιστικές θεωρίες , λεγκαλισμούς και διάφορες άλλες θεωρήσεις. Μάλιστα όσο περισσότερο καθυστερείς να ανοίξεις την συζήτηση τόσο σε δυσμενέστερη θέση θα βρεθείς όταν χρειαστεί να πάρεις αποφάσεις. Γιατί χωρίς θεωρητική και πολιτική επεξεργασία είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα οδηγηθείς σε λάθη και ανεπάρκειες Σε μια τέτοια κατάσταση βρισκόμαστε τώρα. Η  συστηματική άρνηση από τις οργανωμένες δυνάμεις τις αριστεράς να θέσουν την βία σε κρητική και ανάλυση μας φέρνουν στην δύσκολή θέση να πρέπει να τοποθετηθεί ο καθένας μας αυτή την εποχή στο θέμα με βάση κυρίως τις προσωπικές του απόψεις και όχι υπό το πρίσμα μια συλλογικής χρόνιας διαδικασίας.

 Αλλά ακόμα και σήμερα που το ζήτημα μπαίνει με τον πιο επιτακτικό τρόπο, όχι ως επιλογή της αριστεράς άλλα ως επιλογής του αντιπάλου, ακόμα και σήμερα ελάχιστες πολιτικές δυνάμεις φαίνονται διατεθειμένες να το περιλάβουν στις αναλύσεις τους και τις συλλογικές διαδικασίες. Όσο και αν κάποιοι αρνούνται να το συζητήσουν είτε λάθος εκτίμησης της πραγματικότητας, είτε για λόγους που αγγίζουν τους όρους της συλλογικής ψυχοπαθολογίας το θέμα της βίας έχει ανοίξει στην πράξη. Έχει ανοίξει από την στιγμή που γίνετε απόπειρα για την ανάπτυξη ενός φασιστικού κινήματος από την πλευρά της Χρυσής αυγής υπό την ανοχή και συνεργασία ,τουλάχιστον μέρους του κρατικού μηχανισμού.

 Από την στιγμή λοιπόν που υπάρχει τουλάχιστον μία οργανωμένη πολιτική δύναμη διατεθειμένη να εξασκήσει παρακρατική και ημικρατική βία , για τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις μπαίνει το ερώτημα πια θέση παίρνουν απέναντι στην φασιστική βία. Από την πλευρά των αστικών δυνάμεων (ΔΗΜΑΡ-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) η απάντηση έως τώρα είναι η χλιαρή καταδίκη. Το ερώτημα λοιπόν μπαίνει για τις πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς. Το ΚΚΕ επέλεξε την φραστική καταδίκη και από εκεί και πέρα σχεδόν τίποτα. Ο χώρος της ριζοσπαστικής αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εξωκοινοβουλευτική αριστερά, αναρχικός χώρος) από την άλλη φαίνεται να επιλέγει έναν πιο κινηματικό τρόπο δράσης. Η κινηματική δράση όμως φέρνει τις πολιτικές δυνάμεις αντιμέτωπες και  στον χώρο της υλικής αντιπαράθεσης . Έτσι μπαίνει λοιπόν στην πράξη το ζήτημα της βίας και της αντιμετώπισης της στο επίπεδο της αυτοάμυνα για την ριζοσπαστική αριστερά.

 Αν λοιπόν στοχεύουμε πραγματικά σε ένα αποτελεσματικό αντιφασιστικό κίνημα που θα περιορίσει πραγματικά το πεδίο δράσης των αντιπάλων θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιπαρατεθούμε και μαζί τους. Μπορεί η βία να μην αποτέλεσε ποτέ τον τρόπο που έκανε πολιτική η αριστερά , η ανάγκη χρήσης της όμως παρουσιάστηκέ και πάλι στο παρελθόν έτσι σχεδόν σίγουρα θα παρουσιαστεί και σήμερα. Η βεβαιότητα δεν πηγάζει από κάποιον φετιχισμό αλλά από τον ίδιο τον χαρακτήρα του φασισμού που αργά ή γρήγορα θα κατηγορήσει ως αντεθνική όχι μόνο την παρουσία των μεταναστών αλλά και την παρουσία της αριστεράς, του συνδικαλισμού και γενικά ότι δεν χωράει στην δικιά τους αντίληψη. Τα πρώτα δείγματα τα έχουμε ήδη όσο όμως η βία τους μένει αναπάντητη τόσο οι επιθέσεις θα επεκτείνονται.

 Είναι μία συζήτηση που όσο δύσκολη και επικίνδυνη αν φαντάζει σε κάποιους  πρέπει να γίνει και να γίνει άμεσα γιατί αλλιώς το όποιο αντιφασιστικό κίνημα είτε θα καταστεί αναποτελεσματικό είτε θα καταρρεύσει από τις αντιφατικές αντιδράσεις στις προκλήσεις και επιθέσεις που θα δεχτεί. Σε τελική ανάλυση μια τέτοια συζήτηση μόνο χρήσιμη μπορεί να είναι αφού και το ίδιο το κράτος θα οδηγήσει από μόνο του την πολιτική αντιπαράθεση στην βία αν συνεχίσει να νιώθει ότι ηττάται στην πολιτική. Μια ματιά στα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων στην Ισπανία και της αντίδρασης της Ισπανικής κυβέρνηση νομίζω ότι μπορεί να πείσει τον καθένα μας για την καταστολή και το επίπεδο της βίας που θα ξανά αντιμετωπίσομε και στην Ελλάδα.  

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

 Ακούω καθημερινά ανθρώπου να μιλάνε για την Χρυσή Αυγή λες και είναι καμιά ρετρό ξεπερασμένη κατάσταση και αναρωτιέμαι αν οι άνθρώποι καταλαβαίνουν γιατί πράγμα μιλάνε; Άγνοια , ανοησία , φόβος, ίσως , ίσως και όλα αυτά μαζί. Αυτή τη στιγμή δεν θέλω να αναφερθώ ούτε στους φοβισμένους μικροαστούς , ούτε  στους μπερδεμένους  εργαζόμενους. Ο εύκολος στόχος των μεταναστών , η στρατιωτική πειθαρχία και η ψευτομαγκιά  ίσως να ενθουσιάζει κάποιους. Δεν με νοιάζει αυτή την στιγμή. Αυτό που με ενοχλεί πραγματικά είναι ο ηθικοπλαστικός λόγος της αριστεράς και  η αδυναμία της να συζήτησει με πραγματικά υλικούς όρους.

 Η ξενοφοβία , ο φασισμός και ο εθνικισμός δεν είναι θεωρίες και πρακτικές που συγκρούονται με τα ανθρωπιστικά μας συναισθήματα απλός Οι μετανάστες δεν βρέθηκαν τυχαία εδώ, βρέθηκαν εξαιτίας των απαράδεκτων πολιτικών των ΗΠΑ και της Ευρώπης . Είναι τα διαφορετικά αποτελέσματα διαφορετικών μορφών της ίδιας ταξικής καταπίεσης. Οι Ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι , η φτώχια είναι η ίδια όψη του ίδιου νομίσματος. Η όψη που βιώνουν οι εργαζόμενοι των αναπτυσσόμενων χωρών, Πόλεμος ,Εκμετάλλευση, κοινωνική Βία, είναι η άλλη όψη του νομίσματος που βιώνουν οι εργαζόμενοι της Ευρώπης και των ΗΠΑ, Λιτότητα , Ανεργία, Φτώχια. Αυτοί φεύγουν κυνηγημένοι  εμείς δεν έχουμε που να πάμε πέρα από την Ευρώπη.

 Ο φασισμός , ο εθνικισμός, η Χρυσή Αυγή λοιπόν έρχονται να χτυπήσουν αυτούς, αυτούς που ζούνε καθημερινά τα ίδια με τους Έλληνες και Ευρωπαίους εργαζόμενους σε άλλο μέγεθος ίσως , αλλά στον πυρήνα της, την ίδια καταπίεση. Κάθε φορά που μιλάμε λοιπόν για τους μετανάστες δεν μιλάμε για ένα ανθρωπιστικό πρόβλημα. Μιλάμε για το δικό μας πρόβλημα σε άλλο μέγεθος. Κάθε φορά λοιπόν που οι φασίστες χτυπάνε μετανάστες χτυπάνε εμάς.

 Γιατί οι φασίστες είναι το τελευταίο εργαλείο των καταπιεστών μας. Είναι το εργαλείο του φόβου, της φανταστικής εθνικής μεγαλοπρέπειας που τσακίζουν καθημερινά στους χώρους εργασίας. Της εθνικής αξιοπρέπειας και μεγαλείου που επικαλούνται κάθε φορά που μας έχουν ανάγκη για να κάνουμε την δουλειά τους. Δουλειά με χαμηλό κόστος σε σχέση με το κέρδος τους. Ευρώ και Ολυμπιακοί χτίστηκαν από τα χέρια Ελλήνων και μεταναστών σε χαμηλές κερδοφόρες τιμές. Για αυτό και η Χρυσή Αυγή αφού απείλησε τους μετανάστες ,τους μαχαίρωσε, βρήκε τον πραγματικό αντίπαλο να απειλήσει με βία. Να απειλήσει με βία την αριστερά  και να καλέσει δήθεν τον λαό για προστασία. Την μόνή προστασία  που βρήκε όμως ήταν το άλλο πρόσωπο της, την αστυνομία, την άλλη γροθιά των καταπιεστών μας και περιχαρακώθηκε στα γραφεία της τα φρουρούμενα από την κυβέρνηση ΝΔ-ΔΗΜΑΡ και περίμενε αλλά επειδή ξέρει μόνο την βία δεν κατάλαβε το νόημα.

 Το νόημα που δεν κατάλαβαν και πολλοί αριστεροί , οργανωμένοι δήθεν. Αυτοί που έμεινα σπίτια τους αυτοί που τους θεωρούν λίγους να ασχοληθούν, αυτή την εποχή που γίναμε αξιωματική αντιπολίτευση. Η δύναμη όμως σύντροφοι είναι τα σώματά μας , η μάζα μας, αυτή είναι που τους  τρομάζει, αυτή τους στέλνει στις τρύπες τους. η παρουσία στις αντιφασιστικές πορείες δεν είναι χαμένος χρόνος είναι η δύναμή μας , η απειλή της υψωμένης μας γροθιάς, της γροθιάς που θα τους τσακίσει στις επόμενες εκλογές. Η γροθιά που θα τους πάρει την εξουσία.

 Το καλοκαίρι δεν είναι δικαιολογία, η κούραση από τις εκλογές ούτε, ούτε η κούραση από την δουλιά. Το δεύτερο χέρι τους πρέπει να κοπεί τώρα. Μην ξεγελιέστε κάθε νίκη εναντίον τους είναι νίκη κατά του μνημονίου, κατά της αβάσταχτης φορολογίας, κατά του πραγματικού εχθρού.΄

   ΔΗΜΑΡ- ΠΑΣΟΚ δεν θα τους αγγίξουν  είναι συνεργάτες τους. Η ΝΔ θέλει να τους απορροφήσει Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τους τσακίσει. Είναι κομμάτι του εχθρού του και πρέπει να το  κόψει. Αλλιώς χαζεύει δεν βλέπει τα εργαλεία του αντιπάλου. Οι φασίστες πάντα και παντού στήριξαν κεφάλαιο τους πλούσιους. Αυτοί έγιναν το όπλο τους ο πληρωμένος δολοφόνος της υπεύθυνης αριστεράς κάθε επλοχής.

  

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΦΕΔΡΕΙΑ ΤΟΥΣ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ;

Η κυβέρνηση που συγκροτήθηκε από τα τρία κόμματα μετά τις εκλογές της 17^ης Ιούνη μοιάζει κάθε μέρα που περνάει όλο και περισσότερο με την τελευταία πολιτική επιλογή από την πλευρά των οικονομικών ελίτ της Ελλάδας και της Ευρώπης. Γιατί τι άλλο μπορεί να είναι μια κυβέρνηση με ελάχιστα πολιτικά στελέχη όπου των κυρίαρχο λόγο έχουν οι εκπρόσωποι του οικονομικού κατεστημένου της χώρας;

 Το μήνυμα που στάλθηκε με τις επιλογές υπουργών στα δύο κύρια οικονομικά υπουργία αυτό των οικονομικών και της ναυτιλίας είναι όσο πιο σαφές γίνετε, ότι ψευδαισθήσεις και αν προσπαθούν να καλλιεργηθούν μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Το μήνυμα με απλά λόγια λέει .ότι το πολιτικό προσωπικό μπαίνει στην άκρη όσο αφορά την διακυβέρνηση της χώρας  και την εκτελεστική εξουσία την αναλαμβάνει απευθείας και πλήρως η ίδια οικονομική ελίτ της χώρας. Μπορεί ο εφοπλιστής υπουργός ναυτιλίας να εξαναγκάστηκε  σε παραίτηση για τεχνικούς λόγους κανένα μέλος και των τριών κομμάτων όμως που συγκροτούν την κυβέρνηση δεν θεωρούν ότι η επιλογή ήταν λάθος. Όσο αφορά τον εταίρο  υπουργό οικονομίας που παραιτήθηκε ή επιλογή αντικατάστασης παρέμεινε ίδια αν δεν χειροτέρεψε κιόλας . Πρώην τραπεζίτης εκπρόσωπος των βιομηχάνων αρχιτέκτονας της εισόδου της χώρας στο Ευρώ.

 Μια τέτοια κυβέρνηση είναι σαφές ότι δεν είναι σε καμία περίπτωση μια συμμαχική κυβέρνηση πολιτικών δυνάμεων. Είναι μια κυβέρνηση των οικονομικών ελίτ που την νομιμοποιούν τρία κόμματα μαριονέτες. Το μόνο λοιπόν που μπορούμε να περιμένουμε από τους εκπροσώπους και των τριών κομμάτων είναι παρεμβάσεις ελάσσονος σημασίας με τις οποίες θα προσπαθήσουν να κερδίσουν την επιβίωσή τους με την ελπίδα ότι η κυβέρνηση και η χώρα δεν θα καταρρεύσουν πρόωρα. Τουλάχιστον όχι τόσο γρήγορα και με τόσο θορυβώδη τρόπο που θα έφερνε με ευκολία τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Θέλουν να έχουν την ελπίδα ότι θα μπορέσουν να κρατήσουν πολιτικό όμηρο τον ΣΥΡΙΖΑ μετά τις επόμενες εκλογές.

 Για να το πετύχουν αυτό θα δούμε πολλά το επόμενο διάστημα, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι δυνάμεις που έχουν την εξουσία διατηρούν πάντα την πρωτοβουλία των κινήσεων μέχρι την τελική ανατροπή τους. είναι σίγουρό ότι δευτερεύοντες κοινοβουλευτικές κινήσεις όπως αυτή του κανονισμού της βουλής θα οδηγήσουν σε  έναν νέο εκλογικό νόμο. Έναν εκλογικό νόμο έκτρωμα που θα έχει έναν και μόνο στόχο την μη αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ.

 Το καθήκον που μπαίνει λοιπόν για τον ΣΥΡΙΖΑ, αν θέλει να παραμείνει στην πλευρά των ριζοσπαστικών δυνάμεων που έχουν στόχο την ανατροπή του υπάρχοντος συνασπισμού εξουσίας , είναι διπλό. Πρώτα από όλα πρέπει να ασκήσει μια αντιπολίτευση που να επιταχύνει την προδιαγραμμένη κατάρρευση αυτής της κυβέρνησης. Μια αντιπολίτευση σε ιδεολογικό , πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Ώστε να καταδείξει με κάθε τρόπο την ταξική σύνθεση της κυβέρνησης και την ανικανότητάς της να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των παραγωγικών δυνάμεων του κόσμου τις εργασίας , των αυτοαπασχολούμενων και των αγροτών. Για να το πετύχει αυτό θα πρέπει να εμπλακεί όσο δυνατόν λιγότερο στα διαδικαστικά θέματα που θα προσπαθήσει να τον εμπλέξει η κυβέρνηση και να επικεντρωθεί εξ ολοκλήρου στα πολιτικά και οικονομικά θέματα με αντιπολίτευση στον δρόμο και την βουλή.

  Ειδικά η αντιπολίτευση στον δρόμο είναι ιδιαίτερα σημαντικό πως θα οργανωθεί αφού ουσιαστικά αποτελεί το δεύτερου σοβαρό πολιτικό του καθήκον  αυτή την περίοδο που είναί η ποιοτική οργανωτική αναβάθμιση των δυνάμεων του. Μια οργανωτική αναβάθμιση τόσο σε πολιτικό όσο κυρίως σε υλικό επίπεδο. Και αναφέρομαι στο υλικό επίπεδο δηλαδή την δυνατότητα του να κινητοποιεί και να μπορεί να κατεβάζει στον δρόμο τις δυνάμεις που τον στηρίζουν γιατί αν καταφέρει να ανατρέψει γρήγορα αυτή την κυβέρνηση, τότε οι πολιτικές εφεδρείες της οικονομικής ελίτ θα έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο. Κάτι τέτοιο δεν πρέπει να έχουμε ψευδαισθήσεις ότι θα φέρει μια βίαιη αντίδραση, αργά ή γρήγορα των κυρίαρχων αυτή την στιγμή δυνάμεων. Για αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προετοιμάσει άμεσα την κοινωνία για κάθε ενδεχόμενο και να την προετοιμάσει σοβαρά, ώστε να μπορεί και αυτή να τον στιρίξει στις δυσκολίες και τον οικονομικό και όχι μόνο πόλεμο που θα αντιμετωπίσει σε περίπτωση που καταφέρει να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας. Γιατί ο δρόμος για την εξουσία και  τη κοινωνική ανατροπή μπορεί να περνάει από την κυβέρνηση αλλά σε καμία περίπτωση δεν τελειώνει εκεί  ο πόλεμος. Θα είναι ένας πόλεμος καθημερινός σκληρός και ανελέητος αφού κανένας ποτέ δεν παραχώρησε την εξουσία του χωρίς να δώσει μια μάχη που θα τα παίξει όλα για όλα, ακόμα και αν χρειαστεί να ασκήσει την στρατιωτική βία στους υποτελείς του.

ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΓΙΑΤΙ ΠΗΡΑΜΕ ΛΑΘΟΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ

 Όσοι θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει να κερδίσει τις επόμενες εκλογές με ευκολία κάνουν κατά την γνώμη μου μια σειρά από λάθος υποθέσεις. Αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε ότι θα καταφέρει να κερδίσει , αν η νίκη του δεν είναι συντριπτική πολύ λίγα πράγματα θα καταφέρει να κάνει ως κυβέρνηση αν βέβαια καταφέρει να συγκροτήσει κυβέρνηση. Δεν πρέπει να ξεγελιόμαστε απέναντί του ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκλογές όπως και στις επόμενες αν καταφέρει να διατηρήσει την δυναμική του είχε και θα έχει το σύνολο αστικών δυνάμεων τόσο της χώρας όσο και της Ευρώπης. Και οι δυνάμεις αυτές όντας στην εξουσία καμία διάθεση δεν θα έχουν να την παραδώσουν αμαχητί. Καμία θεωρία ώριμου φρούτου δεν θα ισχύσει. Πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι το επόμενο διάστημα θα είναι ένας σκληρός και ανελέητος πόλεμος σε οικονομικό πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο.

 Ένας πόλεμος που ο ΣΥΡΙΖΑ θα κλιθεί να σηκώσει μόνος του όχι απλά χωρίς συμμάχους αλλά και με αριστερίστικου τύπου αντιπολίτευση. Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες το επόμενο διάστημα θα είναι δύσκολο και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πάρει ξεκάθαρη θέση. Θα επιλέξει μια αντιπολίτευση καθαρά μέσα στα αστικά πλαίσια διαχειριστικού τύπου αυτό που κάποιοι ονόμαζαν προγραμματική αντιπολίτευση είτε θα επιλέξει να πάρει μια καθαρή ταξική κινηματική θέση. Σίγουρα δεν περιμένουμε σε αυτή την περίοδο από τον ΣΥΡΙΖΑ να κινητοποιήσει τις μάζες. Δεν πρέπει να έχουμε τέτοιες αυταπάτες. Οι οργανωτικές δυνατότητες αυτή την στιγμή είναι συγκεκριμένες και δεν πρέπει να απογοητευόμαστε.

 Είναι όμως σημαντικό να στηρίξει  ο ΣΥΡΙΖΑ τα κινήματα που θα αναπτυχθούν το επόμενο διάστημα με ένα καθαρό τρόπο ασκώντας κριτική στον συντεχνιασμό όπου χρειάζεται και παλεύοντας να βάλει αριστερές και ταξικές κατευθύνσεις ταυτόχρονα. Αλλά και ταυτόχρονα να προσπαθεί διαρκώς να δημιουργεί κινήματα που να παλεύουν και μέσα στα συνδικάτα με ότι δυνάμεις έχει αλλά και μέσα στην κοινωνία. Με προμετωπίδα οικονομικούς αγώνες πρέπει να ανοίξει σοβαρά τα ζητήματα του κοινωνικού ελέγχου σε όλα τα επίπεδα και των ημικρατικών επιχειρήσεων αλλά και της λειτουργίας  των τραπεζών και των εργασιακών σχέσεων όχι μόνο στα χαρτιά αλλά και στην πράξη.

 Παράλληλα έχει όμως και ένα άλλο πολύ σημαντικό και ιστορικό καθήκον. Να ξαναφέρει την πολιτική στην βάση και στις μάζες. Να ανοίξει πολιτικές δημοκρατικές διαδικασίες στην βάση, από το συνδικάτο μέχρι την γειτονιά στην πόλη και το χωρίο στην επαρχία. Δημοκρατικές και πολίτικες διαδικασίες στις οποίες να μπορεί να ανοίγει θέματα από το απλό μέλος , αυτόν που στηρίζει κριτικά έως τον απλό περαστικό. Οι ανοιχτές συνελεύσεις που έγιναν μετά τις πρώτες εκλογές πρέπει να επαναληφθούν και πάλι. Μόνο έτσι θα δημιουργηθούν σχέσεις με τους ανθρώπους που ψήφησαν ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί υπάρχει πολύς κόσμος που δεν εντάσσεται εύκολα σε ένα κόμμα , αλλά έχει την ανάγκη να μιλήσει και να νιώσει ότι τον ακούν τα προβλήματά του και την άποψή του. Γιατί αυτό είναι που κατάφερε να κάνει ο ΣΥΡΙΖα το προηγούμενο διάστημα και αυτό πρέπει να εμβαθύνει τώρα ώστε να καταφέρει να εκφράσει ακόμα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.

  Πολλά τα καθήκοντα και οι ανάγκες για το επόμενο διάστημα. Έχουμε μπροστά μας μια ακόμα πιο σκληρή ταξική και κοινωνική μάχη από τις εκλογές που πέρασαν. Τώρα χρειάζεται την μέγίστη πολιτική στράτευση από όλους. Από όσους απομακρύνθηκαν παλιότερα αλλά και από τους νέους υποστηριχτές. Και από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει ένα κόμμα με όργανα δημοκρατία και ανοιχτά αυτιά στην κοινωνία. Αν η επόμενη μάχη δεν είναι μάχη για την εξουσία και όχι απλά για την κυβέρνηση τότε η έκβαση δεν θα είναι καλή ακόμα και αν κερδηθούν οι επόμενες  εκλογές .

Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Η ΕΥΡΩΠΗ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ. ΑΣ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑ Ή ΣΥΝΕΥΘΗΝΗΣ Ή ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΉ

 Δεν ξέρω πόσους ακόμα επιθετικούς προσδιορισμούς θα βρουν να βάλουν μπροστά από την λέξη κυβέρνηση, αυτό που ξέρω με βεβαιότητα είναι το βάθος της απάτης που κρύβεται μπροστά από κάθε τέτοιο επιθετικό προσδιορισμό. Γιατί απάτη είναι να λες κάτι και να εννοείς κάτι άλλο. Απάτη με σκοπό την κλοπή ψήφων και μόνο. ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ παλεύουν μαζί για το πολιτικό τους αύριο, προσπαθούν να εξαπατήσουν τους εργαζόμενους, τους ανέργους , τους ελεύθερους επαγγελματίες ότι δήθεν ενδιαφέρονται για το μέλλον της χώρας. Για αυτό προτείνουν τόσα διαφορετικά ήδη κυβέρνηση από την 7^η Μάη κιόλας.  Τόσοι πόλοι επιθετικοί προσδιορισμοί , τόσα διαφορετικά είδη κυβέρνησης τόσα πολλά που δεν προλαβαίνουμε να τα διαβάζουμε. Μα τι φοβερό ενδιαφέρον για το μέλλον της χώρας θα πει κάποιος. Πόσες εναλλακτικές λύσεις και ο ΣΥΡΙΖΑ να μην αναλαμβάνει την ευθηνή της συμμέτοχης σε μια κυβέρνηση με όλα τα υπόλοιπα κόμματα ω τι ανευθυνότητα θα πει κάποιος.

 Τι φοβερή ΑΠΑΤΗ θα απαντήσω. Ας πάψουμε να κοροϊδευόμαστε και ας πούμε τι σημαίνουν πραγματικά οι προτάσεις όλων αυτών των κυβερνήσεων από ΠΑΣΟΚ ΔΗΜ.ΑΡ. Για να το καταλάβουμε πρέπει να πούμε ξεκάθαρα ότι πλέον ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ είναι ένα και όχι ένα απλά αλλά ένα κυριολεκτικά. Μπορεί όχι σε επίπεδο μεσαίων στελεχών αλλά σε υψηλότερο επίπεδο είναι. Το ΠΑΣΟΚ μέσο του προέδρου του έχει σημάνει αυτοδιάλυση για μετά τις εκλογές και στην ΔΗΜ.ΑΡ τον έλεγχο πλέον τον έχει η ομάδα Μπίστη, απλά και ξεκάθαρα δηλαδή χωρίς περιστροφές το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ μεταμφιεσμένο. Αυτό που ετοιμάζετε από κάτω είναι ένα νέο εκσυγχρονιστικό μόρφωμα, ένας βρικόλακας της Σιμητικής κεντροαριστεράς. Για να επιτευχθεί αυτό όμως πρέπει την επόμενη μέρα να έχουν έναν αριθμό βουλευτών , δήθεν σοβαρών , δήθεν υπεύθυνων, δήθεν έτοιμων να αναλάβουν την ευθηνή. Πρέπει λοιπόν να εκλέξουν αυτούς που θέλουν και κάτω από ένα συγκεκριμένο κάλυμμα αυτό της εθνικής υπευθυνότητας .

 Για να επιβιώσει όμως ο βρικόλακας έχει ανάγκη να επιβιώσει τις πρώτες δύσκολες μέρες και στην συνέχεια να αρχίσει να τρέφετε. Για να επιβιώσει όμως οι κοινωνικές δυνάμεις και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εγκλωβιστούν να αφήσουν τα όπλα και να περιμένουν ως άλλη χριστιανοί να τους ρουφήξουν και να τους εντάξουν στο νέο υπεύθυνο μόρφωμα του κέντρου με ολίγη από αριστερή γαρνιτούρα. Ξέρουν καλά ότι το έκτρωμα που ετοιμάζουν θα συντριβεί από έναν αυτόνομο ακόμα και αντιπολιτευόμενο ΣΥΡΙΖΑ γιατί τότε η βρώμα και η δυσωδία τους θα είναι τόσο μεγάλη που δεν θα μπορούν να κρυφτούν πουθενά και αδύναμοι ως είναι προς το παρόν θα τσακιστούν με ευκολία. Παίζουν λοιπόν το παιχνίδι της συγκυβέρνησης  εθνικής συνευθήνης,  πάντα με τον ΣΥΡΙΖΑ να συμμετέχει γιατί αλλιώς το σχέδιο δεν έχει και πολύ νόημα.

 Χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ μια κυβέρνηση Φρανκενσταιν  δεν έχει κανέναν νόημα . ούτε τον πτώμα του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ μπορεί να σηκωθεί και να περπατήσει αλλά και η ταξική ειρήνη που τόσο επιζητούν για να συνεχίσουν να εφαρμόζουν το μνημόνιο δεν θα υπάρχει. Γιατί εκτός των άλλων ελπίζουν και σε μια κοινωνική ειρήνη για να συνεχίσουν να εφαρμόζουν ατόφιο το μνημόνιο όπως είναι η ΔΗΜ.ΑΡ το είπε μνημόνιο μέχρι το 2017 το ΠΑΣΟΚ κάτι παρόμοιο  

Ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε ούτε κεντροαριστερούς Βρικόλακες ούτε μνημόνιο με χρονική έκπτωση .

ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΒΙΑΣ

 Είναι πλέον σαφές ότι όλος ο αστικός κόσμο αναζητά μια βίαιη σύγκρουση μεταξύ αριστερών δυνάμεων και Χρυσής Αυγής. Ξέρουν πολύ καλά ότι μια δυναμική και βίαιη αντίδραση από τον προοδευτικό χώρο σε συνδυασμό με μερικές ώρες Χάους θα μπορούσε να συντηριτικοποιήσει αν όχι μεγάλα τμήματα της κοινωνίας , σίγουρα ένα ποσοστό ικανό αριθμό ώστε να ανακοπεί η  κατρακυλά που έχουν πάρει οι δήθεν μετριοπαθείς πολιτικές δυνάμεις ΠΑΣΟΚ ΝΔ ΔΗΜΑΡ.

 Αυτήν την στιγμή μπροστά σε μία από τις πιο σκληρές ταξικές αντιπαραθέσεις των τελευταίων 40 χρόνων όσοι τοποθετούν τον εαυτό τους στην πλευρά των δυνάμεων της εργασίας και της παραγωγής πρέπει να σκεφτούν καλά πως θα αντιδράσουν. Συναισθηματισμοί και ψευτοτσαμπουκάδες δεν έχουν θέση στην ταξική πάλη πόσο μάλλον αυτή την στιγμή που ο σκληρός πολιτικός πυρήνας του αστικού κράτους βρίσκετε στα πρόθυρα της ήττας.

 Είναι η ώρα για καθαρά πολιτική πάλη , είναι ώρα για πολιτική αποδόμηση τόσο της Χρυσής Αυγής όσο και των κομμάτων που έπαιξαν το παιχνίδι της όλα 10 χρόνια τώρα. Είναι αυτοί που ξαμόλησαν την αστυνομία να συλλαμβάνει πόρνες και μετά καταπάτησαν όλα τα δικαιώματά τους προεκλογικά, αυτοί που στήριξαν το ΛΑΟΣ για να χάνει η ΝΔ και βέβαια και αυτοί που περιμάζεψαν τους μετανοημένους ακροδεξιούς και μίλησαν για κομουνιστικό κίνδυνο. Αυτοί είναι  οι ηθικοί αυτουργοί όλων των πράξεων βίας της Χρυσής Αυγής, αυτοί είναι ο πραγματικός αντίπαλός τώρα.

  Καμία βίαιη σύγκρουσή τώρα, είναι η καλύτερη ευκαιρία να δείξουμε πολιτικά το πραγματικό Ναζιστικό τους πρόσωπο. Μην κάνετε αυτό που περιμένουν , μην πάτε το παιχνίδι στο γήπεδό τους. Αυτοί χάνουν τώρα αυτοί έχουν το άγχος .

ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΘΑ ΤΟΝ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΠΡΏΤΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ   

ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΜΗΝ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΤΕ ΜΟΝΟΥΣ

Σύντροφοι ίσως κάποιοι κάναμε πίσω όταν αμφιταλαντευτήκατε, ίσως κάποιοι δεν πιστέψαμε πραγματικά αυτά που λέγατε. Ίσως να είχαμε τις αντιρρήσεις μας , τώρα όμως  στεκόμαστε στο πλάι της δύναμης πους μας εκφράζει στο επίπεδο της πολιτικής. Στο ιδεολογικό πεδίο μπορεί να έχουμε διαφωνίες , στο πολιτικό όμως έχετε αναλάβει να μας εκφράσετε. Δεν έχει σημασία αν το επιλέξατε η ιστορία σας έχει δώσει αυτόον τον  ρόλο , τώρα είστε υποχρεωμένοι . Το λάθος δεν θα το κρίνουμε εμείς αλλά η ιστορία.

 Μην μας υποσχεθείτε τον παράδεισο επί της γης. Βάλτε μπροστά τις αξίες των σοσιαλιστών , οι κομουνιστές θα σας κρίνουμε αλλά θα σταθούμε δίπλα σας. Είναι το καθήκον μας σε αυτήν την περίοδο. Η συγκυρία είναι συγκεκριμένη και δεν μπορούμε να έχουμε ψευδαισθήσεις. Τα μέσα παραγάγης δεν θα περάσουν στα χέρια μας, αλλά τώρα δεν θα μετρηθούμε με αυτό. Για να υπάρχει αύριο πρέπει να υπάρχουν παραγωγικές τάξεις και αυτή είναι η πρόκλησή σας.

 Δεν τρομοκρατούμαστε από τις απειλές για δραχμή, γιατί όποιος δεν μπορεί να ζήσει δεν μπορεί να ζήσει , είτε έχει ευρώ είτε βότσαλα. Θέλουμε παραγωγή , δικαιότερη διανομή του πλούτου, θέλουμε να ζήσουμε. Θέλουμε σχέδιο να παράγουμε να είμαστε ζωντανοί. Όσοι μας οδήγησαν τόσα χρόνια απέδειξαν ότι είναι ανίκανοι και στην Ευρώπη και στην χώρα. Οι λαοί της Ευρώπης σας περιμένουν. Δώστε αξιοπρέπεια στους λαούς και οι αγορές τους θα υποταχθούν. Η Ευρώπη σας κοιτάει , σας περιμένει, μας περιμένει όλους. Κερδίστε  τώρα την πολίτικη ηγεμονία και χτίστε τον συνασπισμό εξουσίας από τα κάτω. Η ιδεολογία θα είναι σημείο τριβής όσο υπάρχει ιστορία έτσι και αλλιώς.

 Δεν φοβόμαστε τις απειλές ετοιμάστε τον κόσμο και πείτε  την αλήθεια. Οι εχθροί μας αποκαλύπτονται.  Σοσιαλδημοκράτες , ΣΕΒ, Χρυσή Αυγή, Οικολόγοι αποκαλύπτονται κάθε μέρα, με αυτά που λένε. Κόψτε τις γέφυρες επικοινωνίας με πρώην και δήθεν προοδευτικούς πείτε την αλήθεια, θέλουμε αριστερή κυβέρνηση και αριστερή πολιτική κυριαρχία για να χτίσουμε τον συνασπισμό εξουσίας.  Έχουν εξαπολύσει  τρομοκρατία σε επιχειρήσεις και στην κοινωνία, αποκαλύψτε ποιοι είναι, δείξτε τα όρια της δημοκρατίας τους. οι παραγωγικές δυνάμεις θα σας στηρίξουν μην φοβάστε.

 Σύντροφοι το μέλλον είναι δικό μας , είμαστε ό αδύναμος κρίκος που μπορεί να γίνει οδηγός για την Ευρώπης. Το όνειρο είναι στα χέρια σας η πολιτική τους μπορεί να καταρρεύσει, οδηγήστε , το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με βάση αυτά που χτίζονται στους δρόμους Ιταλίας , Ισπανίας, Πορτογαλίας. Το μέλλον ανήκει στους λαούς της Ευρώπης μην κάνετε πίσω.

ΜΗΝ ΦΟΒΌΣΑΣΤΕ ΕΜΕΊΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ